Rondom beginnen de mensen hun maaimachine weer aan t werk te zetten. We zijn er wat radicaler: afplaggen 😉 Stuk om stuk verdwijnt meer gras in onze voortuin en maakt plaats voor patatten, uien, wortelen, bloemen… ja, ofwel zijn we gewoon luier en laten de bloemen maar vanzelf komen 🙂 De vlinders en de hommels zijn er wel dankbaar om.
Terwijl is er op een ander stuk weer plastiek ontdekt. Awel, inderdaad is het gras dat erover is gegroeid tamelijk gemakkelijk weg te halen en dan kunnen we iets anders zetten daar – misschien vossenbessen of veenbessen, sinds er dennenbomen in de buurt staan en nat is het ook…
Soms lijkt het als of de waterstand wat gezakt is, maar dan toch niet echt. Misschien zit de maanstand er ook voor iets tussen dat het wat schommelt. De sierkers maakt in elk geval duidelijk dat ze van menig is dat de lente er is. De bijen zijn wel blij voor de bloesems en ook bij de wilgen in de buurt is veel gezoem. De tuinbomen zijn al lang aan t groeien en kijken ook ernaar uit bij de patatten te staan – sommige zijn er al in onze voortuin, sommige kwamen mee naar de samentuin Warmoes van Achterbos.
Dan nog even een klusje aangepakt: enkele bruggen bestonden in principe alleen maar uit rotte planken. Met wat palettenhout was dat even gefixt. Naast mijn voet had ik toen een salamander gevonden en even begroet, voor het weer terug naar de vijver ging. De paaien hadden we al zien hangen tussen de waterplanten. Fijn wat er allemaal krioelt 🙂